Vrijdagavond gaat het er altijd nogal druk aan toe. De kinderen zijn wat meer moe, het einde van de week, weet je wel. Maar toch moeten ze nog even volhouden voor de extra muziekles. En ook mama en papa snakken naar de (on)rust van het weekend. Dus zoeken we naar de snelle hap. Maar met intoleranties en voedselallergie in het gezin is dit vaak een hele uitdaging. Maar geen nood, we hebben ondertussen jaren ervaring en kozen voor zelfgemaakte pizza. Lekker en snel. Kant en klare deeg in combo met gepersonaliseerde toppings naar eigen smaak. Ja het smaakt, en… het tintelt? Bij het verorberen van mijn lekkere pizza merk ik dat mijn lip snel opzwelt. Eerst twijfel ik nog. Het is immers een ‘veilige’ pizza. En soms kan het al eens voorkomen dat je lip prikt van wat te pikante kruiden of dat je lippen wat geïrriteerd zijn door het koude weer. Niks aan de hand! Maak ik mezelf wijs.
Maar slechts enkele seconden later slaat de schrik toe. De zwelling zet zich door. Mijn lip neemt grotere proporties aan. Ik panikeer een beetje. Het is ondertussen al lang geleden dat ik zo duidelijk allergisch reageerde. Ik begrijp het niet! Ik ben altijd voorzichtig en ik heb geen idee waarom ik nu reageer! Ik veer recht van tafel en haal onmiddellijk mijn noodkit uit mijn werktas. Deze noodkit bevat twee adrenalinespuiten (Epipen), een Symbicort en Ventolin alsook een bloeddrukmeter en verschillende anti-histamine pilletjes. Ja ik ben voorbereid maar toch voel ik paniek. Ik neem onmiddellijk een dubbele dosis anti-histamine en begin mijn mond te spoelen. Het is nog te vroeg voor de EpiPen denk ik. Dit kan nog beperkt blijven. Maar vooral waarom reageer ik? En zal het bij zwelling van mijn lip blijven of zet de reactie zich verder? Gelukkig ben ik niet alleen thuis. Mijn vrouw kijkt bezorgd. Ze houd me goed in het oog. Hoe laat is het vraag ik haar. Ze weet waarom. Het startuur van de reactie en de duur of het wegblijven van symptomen kan een indicatie zijn van de ernst. M.a.w. hoe langer het duurt voor je verder reageert of reageert hoe groter de kans dat er geen ernstige reactie zal optreden. Ik heb geluk na een halfuurtje en veelvuldig spoelen met koud water begint mijn lip langzaam te ontzwellen. Ik ben geschrokken maar ik voel me ok. En ondertussen weten we de oorzaak. VIS! Eén van mijn vele voedselallergieën en tevens een erg gevaarlijke voor me. Natuurlijk lag er geen vis op de pizza. Maar mijn vrouw had vuile borden in de vaatwasser geplaatst. Op twee van die borden hadden de kinderen die middag boterhammen gegeten met vis. Ze was nadien vergeten haar handen te wassen en bij het ‘delen’ van een stukje ….je snapt het wel. Transfer van allergeen door aanraking. Verdorie geen goede manier om het weekend te beginnen. Gelukkig goed afgelopen en zo zie je maar weer je kan niet voorzichtig genoeg zijn.